Ελευθερίου ιερομάρτυρος και Ανθίας της μητρός, Οσιομάρτυρος Σωσάννης διακονίσσης εν Ελευθερουπόλει
Γιορτάζουν και περιμένουν τις ευχές σου:
Ελευθέριος, Λευθέρης, Λευτέρης, Λεφτέρης, Ελευθερία, Ρία, Λευθερία, Λευτερία
Ανθή, Ανθούλα, Άνθια, Άνθεια
Σύλβια
Σωσσάνα, Σωσάνα, Σωσάννα
Ααρών
Αβραάμ, Αβραμία
Αδάμ
Αδαμάντιος, Αδάμος, Αδάμης, Αδάμας, Διαμαντής, Αδαμαντία, Αμάντα, Άντα, Διαμαντούλα, Διαμάντω, Ρουμπίνη
Εύα
Δαβίδ, Δαυίδ
Δαν, Δανάη
Δεβόρα, Δεβώρα, Δεββώρα, Ντέμπορα, Ντέπυ
Εσθήρ
Μελχισεδέχ, Μελχής
Νώε
Ραχήλ
Ρεβέκκα, Μπέκυ
Ρούμπεν, Ρουμπίνη, Ρουμπίνι, Ρουμπίνα
Σάρα, Σάρρα
Ισαάκ
Ιώβ, Ιωβία, Ιώβη
Αιθάν, Αίθαν
Άγιος Ελευθέριος
Προστάτης κάθε έννοιας ελευθερίας, ευεργέτης των εγκύων αλλά και ελευθερωτής των φυλακισμένων θεωρείται ο Άγιος Ελευθέριος, του οποίου η μνήμη τιμάται από την Εκκλησία μας στις 15 Δεκεμβρίου.
Προστάτης του τοκετού, πιστεύεται ότι βοηθά τις εγκύους, οι οποίες τον επικαλούνται, προκειμένου να «ελευθερωθούν» με τον καλύτερο τρόπο.
Ιδιαίτερα τον τιμούν στην Θράκη, στη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες, αλλά και στη Λέσβο, όπου δεν ήταν μόνο οι έγκυες που έταζαν άρτους, αλλά και οι μαμές, για να τους «βγαίνουν καλά οι γέννες».
Το ίδιο συμβαίνει και σε περίπτωση δύσκολου τοκετού, οπότε οι μέλλουσες μητέρες τάζουν το παιδί τους στον Άγιο και του δίνουν το όνομά του. Μάλιστα οι γυναίκες αποφεύγουν την ημέρα της γιορτής του να πιάνουν βελόνα στα χέρια τους.
Γεννήθηκε στη Ρώμη κατά τον 2ο αιώνα από πλούσιους γονείς. Ο πατέρας του ήταν ύπατος της Ρώμης. Η μητέρα του Ανθία έγινε χριστιανή ακούγοντας το κήρυγμα από μαθητές του Αποστόλου Παύλου.
Αυτή ανέλαβε και το βάρος της ανατροφής του μικρού Ελευθέριου μετά το θάνατο του πατέρα που συνέβη λίγο καιρό μετά τη γέννηση του. Η Ανθία του έδωσε χριστιανική ανατροφή και τον συνέδεσε με τον επίσκοπο της Ρώμης Ανίκητο (155-166).
Ο επίσκοπος βλέποντας την θερμή πίστη και την ενάρετη ζωή του εφήβου Ελευθέριου τον χειροτόνησε διάκονο στα 15 του χρόνια.
Στην ηλικία των 17 ετών χειροτόνησε σε πρεσβύτερο τον αφοσιωμένο στην αποστολή του Ελευθέριο και στην ηλικία των 20 ετών του ανέθεσε τον επισκοπικό θρόνο της περιοχής του Ιλλυρικού, σημερινής Αλβανίας με έδρα την Αυλώνα.
Οταν ο αυτοκράτορας Αδριανός έμαθε τη δράση του αγίου στην Ιλλυρία έστειλε ένα στρατηγό του, τον Φήλικα, να τον συλλάβει. Εκείνος έφτασε στην Αυλώνα με άγριες διαθέσεις, αλλά γοητεύτηκε από τη διδασκαλία του Ελευθέριου και έγινε μαθητής του, πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε.
Ο αυτοκράτορας προσπάθησε να τον πείσει να αρνηθεί την πίστη του, αρχικά με κολακείες και υποσχέσεις πλούτου και στη συνέχεια με φριχτά βασανιστήρια, από τα οποία ο άγιος εκ του θαύματος επιβίωνε.
Ούτε τα άγρια θηρία στην αρένα όπου τον έριξαν δεν τον πείραξαν. Βλέποντας ο αυτοκράτορας τη συμπεριφορά των λιονταριών και ακούοντας την ιαχή του πλήθους «μέγας ο Θεός των χριστιανών» διέταξε τον αποκεφαλισμό του.
