Αγίου Νικολάου, σήμερα Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με το επίσημο εορτολόγιο.
Γιορτάζουν και περιμένουν τις ευχές σου όσοι έχουν όνομα:
Νικόλαος, Νικόλας, Νίκος, Νικολός, Νικολής, Νικολάκης, Νικολέττα, Νικολούδα, Νικολίτσα, Νικολίνα, Νικολέτα, Νικόλ
Γιορτή Πολεμικού Ναυτικού – Ανήμερα του Αγίου Νικολάου και το Πολεμικό Ναυτικό τιμά τον προστάτη του. Οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεκινούν με την καθιερωμένη δοξολογία, που τελείται στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι, παρουσία της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας.
Η 6 Δεκεμβρίου είναι ημέρα αργίας για τις ναυτιλιακές εταιρείες, το υπουργείο Ναυτιλίας και τις υπηρεσίες λιμένων στον Πειραιά, καθώς ο Άγιος Νικόλαος είναι προστάτης των ναυτικών, του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος.
Άγιος Νικόλαος
Ο Άγιος Νικόλαος (15 Μαρτίου 270 – 6 Δεκεμβρίου 343) είναι άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Ήταν επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας (Μικρά Ασία), γι’ αυτό και αναφέρεται και ως Νικόλαος Μύρων, ενώ στη Δύση αναφέρεται και ως Νικόλαος του Μπάρι, καθώς στο Μπάρι βρίσκονται τα λείψανά του.
Ο Αγιος Νικόλαος αποδήμησε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343. Μετά τον θάνατο του ονομάστηκε «Μυροβλύτης», καθώς σύμφωνα με την παράδοση της χριστιανικής θρησκείας, τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν Άγιο μύρο, όπως και άλλων Αγίων.
Τα λείψανά του διατηρήθηκαν στα Μύρα της Λυκίας έως και τον ενδέκατο αιώνα, όπου το 1087 κάποιοι ναύτες αφαίρεσαν τα περισσότερα και τα μετέφεραν στην Ιταλία, στην πόλη Μπάρι, όπου τοποθετήθηκαν στο Ναό του Αγίου Στεφάνου.
Οι Βυζαντινοί κατηγόρησαν τους Λατίνους για “ιερή κλοπή” και τους προειδοποίησαν ότι θα βρεθούν αντιμέτωποι εκτός από τον νόμο και με την οργή του ίδιου του Αγίου.
Οι Σελτζούκοι είχαν κατακτήσει την περιοχή όμως μετά την Μάχη του Μαντζικέρτ (1071), οι ναυτικοί ισχυρίστηκαν ότι πήραν τα οστά για να τα προστατεύσουν από τους Τούρκους που είχαν στην κατοχή τους την Μύρα.
Λέγεται ότι κατά την τέλεση της θείας λειτουργίας άρχισε να αναβλύζει τόσο πολύ μύρο από τα ιερά λείψανα, που οι πιστοί το μάζευαν σε δοχεία για θεραπεία από διάφορες αρρώστιες, ενώ αρκετοί λιποθυμούσαν από την ευωδία του μύρου αυτού.
Οι Βενετοί που συμμετείχαν στην Α΄ Σταυροφορία πέρασαν από τα Μύρα, αφαίρεσαν τα υπόλοιπα οστά και τα μετέφεραν στην επιστροφή τους στην Βενετία (6 Δεκεμβρίου 1100).
Ο επίσκοπος Ενρίκο Κονταρίνι αρχηγός των Σταυροφόρων Βενετών διεκδικούσε τον Άγιο Νικόλαο σαν Άγιο προστάτη της Βενετίας και αντίπαλο του Ευαγγελιστή Μάρκου, αυτό ήταν αδύνατο επειδή τα περισσότερα οστά βρίσκονταν στο Μπάρι.
Τα οστά του Αγίου Νικολάου τοποθετήθηκαν στον ναό Σαν Νικολό ντι Λίντο, στο μακρόστενο νησάκι του Λίντο μήκους 15 χιλιομέτρων που χώριζε την Λιμνοθάλασσα της Βενετίας από την Αδριατική Θάλασσα.
Η μνήμη του γιορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου τόσο από την Ορθόδοξη, όσο και από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
