Το πρώτο πράγμα που θα προσέξεις στην παραλία είναι τα δέντρα: Ένας πελώριος ευκάλυπτος στη μια πλευρά και ένας φουντωτός σχίνος στην άλλη απλώνουν απολαυστική σκιά στο πίσω μέρος της παραλίας, εκεί απ’ όπου μπαίνεις αν έρθεις με αυτοκίνητο και όχι ακολουθώντας σκαλάκια ή μονοπάτια. Με το καλημέρα σας, να το και το δίλημμα: Να απλώσεις πετσέτα εδώ πίσω, στην φυσική σκιά τους, ή να στήσεις την ομπρέλα σου πιο κάτω, πιο κοντά στο κύμα; Τέτοια να είναι πάντα τα διλήμματά σου.
Το Περιγιάλι είναι μια από τις πολλές, γλυκύτατες και ανοργάνωτες παραλίες της Κερατέας. Το βρίσκεις στον χάρτη εδώ, και το προσεγγίζεις εύκολα μέσω Αττικής Οδού σε 40-50 λεπτά από την Αθήνα, αναλόγως από πού ξεκινάς. Ο δρόμος είναι τσιμεντοστρωμένος ως το τέρμα του, καταλήγει δε σε ένα μικρό πλάτωμα όπου παρκάρουν τα αυτοκίνητα.
Η παραλία έχει άμμο με ψιλό βοτσαλάκι μέσα κι έξω από το νερό, κι όταν λέμε ψιλό το εννοούμε: Παπουτσάκια θαλάσσης δεν θα χρειαστείς, το μπες-βγες στην θάλασσα είναι σούπερ άνετο. Τα νερά είναι απολαυστικά, διαυγή και ανοιχτογάλαζα, Αιγαίο γαρ: Αν σηκώσεις το βλέμμα στον ορίζοντα η στεριά που βλέπεις είναι ο βορράς της Μακρονήσου. Τη μάσκα σου να φέρεις οπωσδήποτε, ο βυθός είναι φαντασμαγορικός, τίγκα στα ψαράκια που κολυμπούν μαζί σου αμέριμνα, εξ ου και στα βράχια δεξιά κι αριστερά από την παραλία θα δεις ενίοτε επίδοξους ψαράδες να ρίχνουν πετονιά.
