Στην τοποθεσία Καρελλά που βρίσκεται μεταξύ Παιανίας και Κορωπίου, και κοντά στους πρόποδες του Υμμητού, σε μια καταπράσινη τοποθεσία, ξεπροβάλει το ταπεινό καμπαναριό της Μονής της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου.
Η Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, ιδρύθηκε το έτος 1940, από την αείμνηστο Ηγουμένη Ματρώνα Κουντάκη και τις Ευθυμία Ηλιοπούλου, Ειρήνη Παπαζαχαρίου και Νυμφοδώρα Σβόκου.
Η Μονή οικοδομήθηκε από τις εισφορές των τριών πρώτων μοναχών και στην αρχή αποτελείτο από ένα μικρό εκκλησάκι σαν κυρίως ναό και 5 μικρά κελιά. Αργότερα, από την προσωπική εργασία των ίδιων μοναχών, που σύντομα αυξήθηκαν σε 15, και από εισφορές των συγγενών τους, η Μονή επεκτάθηκε, αγοράστηκαν τριγύρω κτήματα, τα κελιά από 5 έγιναν 25 και το Καθολικό της Μονής από μικρό εκκλησάκι μετατράπηκε σε μια μεγάλη εκκλησία.
Μετά την κύρια είσοδο της Μονής, υπάρχει μια καταπράσινη αυλή με μεγάλο επιβλητικό μαντρότοιχο, στο κέντρο της οποίας βρίσκεται το καθολικό της Μονής, το οποίο τιμάται στην Οσία Ειρήνη ηγουμένη της Μονής Χρυσοβαλάντου και πανηγυρίζει στις 10 Αυγούστου μετά πάσης τιμής και λαμπρότητας.
Εντός του εσωτερικού χώρου βρίσκονται τα εξή παρεκκλήσια : 1) της Παναγίας της Γοργοϋπήκοου και Αγίας Σκέπης, 2) της Οσίας Ματρώνας της Χιοπολίτιδος, 3) της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Σε απόσταση 100 μέτρων από τον περίβολο της Μονής, βρίσκεται το ιερό κοιμητήριο των μοναζουσών και ιδιαίτερος χώρος για τα πνευματικά παιδιά της Μονής, καθώς και για τους ευεργέτες αυτής.
Στο χώρο αυτόν, έχει κτιστεί και ο Ναός του Αγίου Γεωργίου Δημητρίου και Αγίας Μαρίνης.
Η Ιερά Μονή από το έτος της ιδρύσεώς της μέχρι και το 1970, υπέφερε από έλλειψη νερού και για το λόγο αυτό είχαν ανοίξει 8 πηγάδια βάθους έως 190 μέτρων, χωρίς ωστόσο να βρουν το ποθούμενο νερό. Κατά το έτος 1970, σε μια τελευταία προσπάθεια και αφού έταξαν στον Άγιο Φανούριο και τον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη να τους φανερώσουν νερό και να τους χτίσουν την εκκλησία τους, έκαναν μια γεώτρηση και σε βάθος 250 μέτρων, βρήκαν το νερό.
Η Μονή είναι αυστηρά γυναικεία Κοινοβιακή, και τελείται Θεία Λειτουργία κάθε Κυριακή και κάθε μεγάλη εορτή.
Η Μονή, ακολουθεί το Αγιορείτικο Τυπικό και υπάγεται στη Μητρόπολη.
Οι εγκαταβιούσες μοναχές, εκτός από τις καθημερινές ώρες που αφιερώνουν σε ακολουθίες, ασχολούνται με Αγιογραφία, πτηνοτροφεία και διάφορα άλλα διακονήματα, καθώς και την περιποίηση και φροντίδα ανήμπορων ατόμων.
Ο μεγάλος αριθμός των σήμερα ευρισκομένων κελιών, μαρτυρεί πως παλιότερα ζούσαν σ’ αυτό αρκετές μοναχές που έχουν πλέον αναπαυθεί.
Το Καθολικό της Μονής λεηλατήθηκε 4 φορές, με αποτέλεσμα σήμερα να μην υπάρχουν τα άπειρα σε τεμάχια και αξία αφιερώματα των πιστών.
Στη Μονή, φυλάσσονται Άγια Λείψανα πολλών Αγίων, πλούσια παλαιά βιβλιοθήκη, παλιές εικόνες, χειρόγραφα και το Εγκόλπιον του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Διοδώρου, ο οποίος το προσέφερε στην Αγία από προσωπικό θαύμα που του έκανε η Αγία μας.
Η Μονή ανήκει στην Ι. Μητρόπολη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής.
