Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η νέα πολιτική της Eurovision για το 2025, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται στους καλλιτέχνες και τις αποστολές τους να φέρουν οποιαδήποτε σημαία πέραν της επίσημης εθνικής σημαίας της χώρας τους κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού. Η απόφαση αυτή αφορά όλους τους επίσημους χώρους του διαγωνισμού – την Κεντρική Σκηνή, το Green Room και την Τελετή Έναρξης – και αποτελεί προϊόν συνεργασίας μεταξύ του ελβετικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα SRG SSR και της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU).
Η αλλαγή έρχεται σε μια χρονιά όπου αρκετοί από τους συμμετέχοντες αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας ή είναι γνωστοί υποστηρικτές της. Μεταξύ αυτών, η Miriana Conte από τη Μάλτα, ο JJ από την Αυστρία και η Erika Vikman από τη Φινλανδία, οι οποίοι πλέον δεν θα μπορούν να επιδείξουν καμία σημαία που σχετίζεται με την Pride κοινότητα κατά τη διάρκεια των εμφανίσεών τους.
Η πολιτική αυτή φέρνει στη μνήμη το περιστατικό του περσινού διαγωνισμού, όταν ο νικητής της Ελβετίας, Nemo, που αυτοπροσδιορίζεται ως non-binary, είχε καταγγείλει πως του απαγορεύτηκε να εμφανιστεί με τη non-binary σημαία στη σκηνή. «Χρειάστηκε να την περάσω λαθραία γιατί η Eurovision είπε όχι, και το έκανα έτσι κι αλλιώς. Ελπίζω κι άλλοι να έκαναν το ίδιο», είχε δηλώσει τότε ο καλλιτέχνης.
Η EBU υπερασπίζεται την απόφαση ως μέτρο για την αποφυγή πολιτικών ή ιδεολογικών μηνυμάτων στη σκηνή, επιμένοντας πως ο διαγωνισμός πρέπει να παραμείνει “ουδέτερος”. Ωστόσο, πολλοί την ερμηνεύουν ως φίμωση της ελεύθερης έκφρασης και υπονόμευση της ιστορικά στενής σχέσης του θεσμού με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Η απόφαση έχει ήδη προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα, ενώ ακτιβιστικές ομάδες καλούν την EBU να την αναθεωρήσει, υπενθυμίζοντας ότι η Eurovision χρωστά μεγάλο μέρος της πολιτισμικής της απήχησης στην υποστήριξη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Θα καταφέρει η φετινή Eurovision να διατηρήσει το πνεύμα της ενότητας και της αποδοχής κάτω από το βάρος αυτής της νέας πολιτικής;
