Στην Πολιτική, συνηθίζουμε να λέμε ότι οι δημοσκοπήσεις – μετρήσεις κοινής γνώμης είναι η φωτογραφία της στιγμής.
Και αυτήν τη στιγμή, ο Δήμαρχος Μαραθώνος Στέργιος Τσίρκας εμφανίζεται ως θριαμβευτής, μετά τις Δημαιρεσίες (εκλογή Προεδρείου για το Δημοτικό Συμβούλιο κι Επιτροπών).
Πώς συνέβη αυτό; Πώς μία εν πολλοίς, τυπική διαδικασία -όσο κι αν εκλαμβάνεται ως ψήφος εμπιστοσύνης στην εκάστοτε Διοίκηση- έφτασε να μοιάζει ως σπουδαία νίκη που κατήγαγε ο Δήμαρχος, έναντι πολιτικών του αντιπάλων;
Απλά επειδή τ’ αποτελέσματα της διαδικασίας διέψευσαν κατηγορηματικά, προβλέψεις για διάλυση της πλειοψηφούσας Παράταξης… επειδή διέψευσαν το αρνητικό κλίμα που επιχειρείται με μία πρωτοφανή μανία -ανωνύμως κι επωνύμως- να δημιουργηθεί!
Είναι αλήθεια ότι το ν’ ασκείς αντιπολίτευση έχει μία περίεργη γοητεία! Όσο πιο τσουχτερή δε, τόσο πιο ενδιαφέρουσα και δημοφιλής, την ίδια ώρα που η σύμπλευση με την εξουσία ή τουλάχιστον, η διακριτική και καλοπροαίρετη κριτική, φαντάζει αδιάφορη και ανούσια (σ.σ εκ πείρας τα γραφόμενα, καθώς έχω δουλέψει το… μυστρί και πηλοφόρι στο γιαπί της αντιπολίτευσης για χρόνια κι ενίοτε σε ακραίες μορφές).
Είναι τότε που όλοι θέλουν να σε ακούσουν, να σε διαβάσουν και στο τέλος, να υπερψηφίσουν και πάλι (!) εκείνους για τους οποίους νιώθουν κρυφή ικανοποίηση όταν ταπεινώνονται…
Πολύ πιο εύκολος λοιπόν, ο ρόλος της αντιπολίτευσης! Γράφεις ό,τι θες, λες ό,τι σου κατέβει και γίνεσαι ήρωας! Μέχρι τη στιγμή που αρχίζει ο κόσμος και αντιλαμβάνεται ότι κάποια πράγματα ίσως και να μην είναι έτσι…
Σε κάθε περίπτωση, όπως το πολύ λιβάνισμα βλάπτει έτσι και το αδιάκοπο σφυροκόπημα και σιχτίρισμα -επί δικαίους και αδίκους- ενδέχεται να φέρει αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.
Και πώς αντιδρά ένας Δήμαρχος εν προκειμένω, σε μία τέτοια ισοπεδωτική κατάσταση κι έναν εκ προοιμίου απαράμιλλο αρνητισμό και αφορισμό; Εκεί όπου και στα θετικά, καταβάλλεται προσπάθεια να του γυρίσουν μπούμερανγκ;
«Εάν δεν κάνεις τίποτα άλλο, παρά μόνο στήνεις αυτί στην κοινή γνώμη, δεν διοικείς! Άγεσαι και φέρεσαι, εξαντλείσαι σε απολογίες και παλινωδίες» έχουν απαντήσει ειδήμονες επ’ αυτού, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να επηρεάζεσαι, αλλά να μένεις προσηλωμένος στον στόχο, να εργάζεσαι σκληρά και να παράγεις έργο.
Είναι σαν τον αθλητή που καλείται ν’ αγωνιστεί σ’ εχθρικό -στημένα- γήπεδο!
Συνεχίζει ν’ αγωνίζεται, φορώντας στην ανάγκη ωτασπίδες.
Και τότε μόνο εάν, η «γοητεία» της αντιπολίτευσης είναι τόσο ισχυρή ώστε θέλει να την ακούει και ο ίδιος, δεν πρέπει να διστάσει να δεθεί στο κατάρτι!
Ακολουθήστε μας στην σελίδα μας στο Facebook ΕΔΩ
