Ακριβής ο όρος και προσδιορισμός. Ιδιαίτερα προνοητικός και διορατικός ο «νονός» της κακοκαιρίας!
Με την ελπίδα επέζησαν όσοι και όπως τα κατάφεραν, εγκλωβισμένοι στ’ αυτοκίνητα στους κεντρικότερους οδικούς άξονες της χώρας.
Με την ελπίδα ως γεννήτρια ανεφοδιασμού δύναμης και κουράγιου, έσπρωξαν τις ώρες και τις μέρες, εκατοντάδες οικογένειες με μικρά παιδιά, μοναχικοί ηλικιωμένοι, ανήμποροι συνάνθρωποί μας, τυλιγμένοι στις κουβέρτες χωρίς θέρμανση, χωρίς νερό, δίχως επικοινωνία με τον έξω κόσμο.
Με την ελπίδα συνοδοιπόρο την έβγαλαν καθαρή οι κάτοικοι απομονωμένων οικισμών, αλλά και των λεγόμενων και φερόμενων ως προνομιούχων και… αριστοκρατικών περιοχών, όπου τελικά τ’ αστρονομικά ποσά σε λογιών λογιών φόρους και λογαριασμούς που υποχρεούνται να καταβάλλουν κάθε μήνα, είναι και το μοναδικό «προνόμιο» που τους διαχωρίζει από τον… λαουτζίκο, ο οποίος στοιβάζεται στους πυκνοκατοικημένους ιστούς και τα κλουβιά διαμερίσματα.
Πετυχημένη η επιλογή του ονόματος «Ελπίς» κυρίες και κύριοι…
Γιατί, πώς αλλιώς; «Εμπιστοσύνη» ή «ασφάλεια» ας πούμε,.. αυτά, δεν τα αισθάνεται ο πολίτης για τον κρατικό μηχανισμό (ΔΕΔΔΗΕ, Περιφέρεια, Δήμοι, Υπουργοί και Βουλευτές Ανατολικής Αττικής, σ.σ. τυχαία η σειρά και ανοιχτή η προσθαφαίρεση κρατικών λειτουργών και Υπηρεσιών).
Μία παράκληση μόνο προς άπαντες: μη μας δώσετε εξηγήσεις για το πως δεν φταίτε καθόλου εσείς, αλλά όλοι οι άλλοι.
Μη μας πείτε για το πόσο δύσκολα περάσατε έξω στο κρύο και τα χιόνια, προσπαθώντας να βοηθήσετε και για τις νύχτες που μείνατε άγρυπνοι.
Σας εκλιπαρούμε: μη μας αναλύσετε για το πρωτόγνωρο της κατάστασης και τη βιαιότητα του φαινομένου.
Εάν είναι να πείτε οπωσδήποτε κάτι, ας ήταν αυτό μία ειλικρινή συγνώμη… ή μία παραίτηση! Όχι απαραίτητα ως παραδοχή αποτυχίας και ανικανότητας, αδυναμίας εκτέλεσης καθήκοντος. Απλά, από φιλότιμο κι ευθιξία!
Δύσκολο ως αδύνατο, θα μου απαντήσετε.
Πάντα όμως, υπάρχει η «Ελπίδα».
Ακολουθήστε μας στην σελίδα μας στο Facebook ΕΔΩ
