Ένας ομαδικός τάφος στον οποίο βρέθηκαν ίχνη από 215 παιδιά αποκαλύφθηκε σε ένα πρώην σχολείο που είχε ιδρυθεί για την αφομοίωση των αυτόχθονων κατοίκων του Καναδά
Τα παιδιά ήταν μαθητές του οικοτροφείου Kamloops Indian Residential School, στην Βρετανική Κολούμπια, το οποίο έκλεισε το 1978.
Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστά τα αίτια και οι χρόνοι θανάτου των παιδιών.
Η Ροζάν Κασίμιρ, επικεφαλής της κοινότητας στην πόλη Κάμλουπς της Βρετανικής Κολούμπια, όπου εντοπίστηκαν τα ίχνη, δήλωσε ότι το προκαταρκτικό εύρημα αντιπροσωπεύει μια αδιανόητη απώλεια που δεν καταγράφηκε ποτέ από τους διαχειριστές του σχολείου.
«Εξ όσων γνωρίζουμε, αυτά τα αγνοούμενα παιδιά είναι μη καταγεγραμμένοι θάνατοι», δήλωσε η κα Κασίμιρ. «Κάποια ήταν τριών ετών», τόνισε.
Το σχολείο αφομοίωσης Ινδιάνων στο Κάμλουπς, το οποίο λειτουργούσε ως οικοτροφείο, ήταν το μεγαλύτερο του είδους στην περιοχή. Είχε ανοίξει το 1890 υπό ρωμαιοκαθολική διοίκηση και τη δεκαετία του ’50 είχε φτάσει να στεγάζει έως και 500 μαθητές.
Τα οικοτροφεία του Καναδά ήταν υποχρεωτικά σχολεία που διοικούνταν από την κυβέρνηση και τις θρησκευτικές αρχές κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα με σκοπό την εξομοίωση των αυτόχθονων νέων.
Ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τρουντό σχολίασε ότι η μακάβρια αυτή ανακάλυψη ήταν «επώδυνη υπενθύμιση» ενός «επαίσχυντου κεφαλαίου της ιστορίας της χώρας μας».
The news that remains were found at the former Kamloops residential school breaks my heart – it is a painful reminder of that dark and shameful chapter of our country’s history. I am thinking about everyone affected by this distressing news. We are here for you. https://t.co/ZUfDRyAfET
— Justin Trudeau (@JustinTrudeau) May 28, 2021
Η επικεφαλής ιατροδικαστής της Βρετανικής Κολούμπια, Λίζα Λαπουάν δήλωσε στο CBC ότι «είμαστε στη διαδικασία συλλογής πληροφοριών».
Ένας από τους επιβιώσαντες, ο Harvey McLeod, μιλώντας στο CNNi μίλησε την ψυχολογική και σεξουαλική βία που υπέστη στα δύο χρόνια που φοίτησε υποχρεωτικά στο σχολείο.
«Το 1966 ήμουν ένα άτομο που δεν ήθελα να ζήσω πια, με άλλαξε», λέει ο McLeod, συγκρίνοντας το τραύμα που υπέστη με αυτό ενός αιχμάλωτος πόλεμου.
Μπήκε στο σχολείο το 1966 μαζί με τα περισσότερα αδέλφια του.
«Επτά από εμάς πήγαμε ταυτόχρονα, στο ίδιο σχολείο στο οποίο πήγαμε η μαμά και ο μπαμπάς μου, δεν υπήρχε επιλογή, ήταν απαίτηση, ήταν ο νόμος. Και μπορώ μόνο να φανταστώ πώς ένιωσαν η μαμά και ο μπαμπάς μου, όταν αναγκάστηκαν να μας στείλουν εκεί γνωρίζοντας τι βίωσαν οι ίδιοι σε αυτό το σχολείο», λέει.
Kάντε like στην σελίδα μας στο Facebook ΕΔΩ
