Υλικό από αστεροειδή που συλλέχθηκε σε απόσταση 200 χιλιομέτρων από τη Γη έφτασε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, με τους κορυφαίους επιστήμονες να ετοιμάζονται ώστε να «ξεκλειδώσουν» τα μυστικά του ευρήματος.
Τα 100 mg του παρθένου υλικού ηλικίας 4,6 δισ. ετών χρονολογούνται από την αυγή του ηλιακού συστήματος, και συλλέχθηκαν από την αποστολή Osiris-Rex της NASA όταν αυτή σταμάτησε στον αστεροειδή Bennu το 2020. Η αποστολή – όπως αναφέρει ο Guardian – συνέλεξε περισσότερα από 60 γραμμάρια υλικού, τη μεγαλύτερη ποσότητα που έχει επιστραφεί από το διάστημα μετά το πρόγραμμα Απόλλων.
Μας πηγαίνει πίσω στην αρχή του ηλιακού συστήματος
«Είναι εκπληκτικό. Είναι σαν ένας μικρός θησαυρός που μας πηγαίνει πίσω στην αρχή του ηλιακού συστήματος», δήλωσε ο Δρ Ashley King, επιστήμονας που επεξεργαστεί το σπάνιο αυτό υλικό. «Ανυπομονώ να το πιάσω στα χέρια μου και να δω τι μπορούμε να μάθουμε για το πρώιμο ηλιακό σύστημα».
Οι αρχικές αναλύσεις των ερευνητών της NASA διαπίστωσαν ότι κομμάτια του αστεροειδούς ήταν πλούσια σε άνθρακα και νερό, με μέρος του άνθρακα να είναι δεσμευμένο σε οργανικές ενώσεις. Οι επιστήμονες αναμένουν να μελετήσουν τα δείγματα για δεκαετίες, καθώς προσπαθούν να κατανοήσουν πώς σχηματίστηκε το ηλιακό σύστημα και αν οι αστεροειδείς παρέδωσαν σημαντικές ποσότητες νερού στη Γη και σε άλλους πλανήτες.
Το νερό… στα μικροσκόπια
Ένας βασικός τομέας της έρευνας θα είναι η ανάλυση των ισοτόπων υδρογόνου στο νερό που είναι δεσμευμένο στον Bennu για να διαπιστωθεί αν κάποιο από αυτά ταιριάζει με αυτό που βρίσκεται στους ωκεανούς της Γης.
Πέρα από τα ερωτήματα για την κοσμική μας προέλευση υπάρχουν και πιο υπαρξιακά ζητήματα, όπως το πώς θα εκτρέψουμε ή θα καταστρέψουμε αστεροειδείς που αποτελούν πιθανή απειλή για τη Γη. Με πλάτος ένα τρίτο του μιλίου, ο Bennu είναι πολύ μικρότερος από τον αστεροειδή πλάτους έξι μιλίων που προκάλεσε την καταστροφή των δεινοσαύρων, αλλά και πάλι θα προκαλούσε τεράστια ζημιά αν χτυπούσε τη Γη.
Τα δύο πρώτα χρόνια της έρευνας στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας θα επικεντρωθούν σε μη καταστροφικές δοκιμές, όπως η περίθλαση ακτίνων Χ και η ηλεκτρονική μικροσκοπία, για να μάθουν τη σύνθεση και τη δομή των ορυκτών του Bennu. Οι μεγαλύτεροι κόκκοι του δείγματος έχουν πλάτος της τάξης των χιλιοστών, ενώ οι μικρότεροι είναι απλά σωματίδια σκόνης.
«Δεν είναι πολύ το υλικό, αλλά είναι αρκετό για να δουλέψουμε», δήλωσε ο King. Το Μουσείο φιλοξενεί μια από τις κορυφαίες συλλογές μετεωριτών στον κόσμο και το προσωπικό του είναι εξοικειωμένο με το χειρισμό μικρών ποσοτήτων εξαιρετικά πολύτιμων υλικών από το διάστημα.
«Θα μας απασχολήσει για χρόνια»
Σε αντίθεση με τους μετεωρίτες που έχουν «ψηθεί» κατά το πύρινο πέρασμά τους από τη γήινη ατμόσφαιρα, η σκόνη και τα βραχώδη θραύσματα από τον Bennu μεταφέρθηκαν στη Γη σε παρθένα κατάσταση, επιτρέποντας στους επιστήμονες μια σπάνια ματιά στον αναλλοίωτο αστεροειδή.
«Αυτό το υλικό, που δεν ξεπερνά την ποσότητα ενός κουταλιού του γλυκού, θα μας απασχολήσει για χρόνια, καθώς θα μελετάμε κάθε μικροσκοπικό κόκκο για να κατανοήσουμε τη σύνθεση και τη δομή του και να δούμε τι μυστικά μπορούμε να ξεκλειδώσουμε» δήλωσε η καθηγήτρια Σάρα Ράσελ, επικεφαλής της ομάδας πλανητικών υλικών στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
