Οι πολιτιστικές αλλαγές που φέρνει η πανδημία Covid-19 φαίνεται πως επηρεάζουν την ανθρώπινη ψυχολογία, ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας.
Οι τηλεδιασκέψεις, ο νέος τρόπος εργασίας που ήρθε να αντικαταστήσει τις συσκέψεις διά ζώσης, οδηγούν σε αύξηση της ζήτησης για πλαστικές επεμβάσεις στο πρόσωπο, διαπιστώνει άρθρο πλαστικών χειρουργών στο Facial Plastic Surgery & Aesthetic Medicine, μια επιθεώρηση της Αμερικανικής και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Προσωπικής Πλαστικής Χειρουργικής.
Οι συχνές τηλεδιασκέψεις «ενδέχεται να πυροδοτούν μια αυτο-κριτική αντίδραση σύγκρισης που οδηγεί τους ανθρώπους στο να ζητούν από τον γιατρό θεραπείες τις οποίες μπορεί να μην είχαν καν σκεφτεί πριν περάσουν ολόκληρους μήνες μπροστά στην οθόνη» λέει η Άριαν Σάντι Κούρος, πλαστικός χειρουργός του διάσημου Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης.
Οι συντάκτες της δημοσίευσης αναφέρουν ότι παρατηρούν «συρροή» πελατών που επικαλούνται προβλήματα στην εικόνα τους στο Zoom ή άλλες πλατφόρμες εικονικών συναντήσεων.
Τα εμφανισιακά προβλήματα που απασχολούν περισσότερο τους χρήστες αφορούν τις ρυτίδες και την ακμή, λένε οι τρεις συντάκτες.
Αν και η μελέτη δεν παραθέτει νούμερα ή στατιστικές που δικαιολογούν τον ισχυρισμό, οι προσωπικές μαρτυρίες των τριών χειρουργών ίσως είναι ενδεικτικές των τάσεων στη νέα πολιτιστική πραγματικότητα που φέρνει η πανδημία.
Δυσμορφία του Snapchat
Πριν από την άνοδο του Zoom, πολλοί χρήστες στρέφονταν στους πλαστικούς για να βελτιώσουν τις φωτογραφίες τους στα κοινωνικά δίκτυα, επισημαίνει η δημοσίευση. Το 2019, το 72% των γιατρών της Αμερικανικής Ακαδημίας Προσωπικής Πλαστικής Χειρουργικής ανέφερε ότι τουλάχιστον ένας πελάτης τούς έχει ζητήσει κοσμητικές επεμβάσεις προκειμένου να βελτιώσει τις φωτογραφίες «σέλφι» του.
Επιπλέον, η πολύωρη ενασχόληση με τα κοινωνικά μέσα έχει βρεθεί να σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα δυσαρέσκειας για την εμφάνιση του προσώπου και του σώματος, κάτι που δημιούργησε ανησυχίες για επιδημία δυσμορφικής διαταραχής σώματος, μιας ψυχικής πάθησης με κύριο σύμπτωμα την εμμονική ιδέα ότι το σώμα του ασθενή είναι εμφανισιακά ελαττωματικό και χρήζει διόρθωσης.
Το φαινόμενο έχει βαφτιστεί «Snapchat dysmorphia», ή «δυσμορφική διαταραχή λόγω Snapchat» σε ελεύθερη απόδοση, μια αναφορά στην υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης Snapchat που κάνει θραύση μεταξύ των νέων.
«Σε αντίθεση με τις ακίνητες και φιλτραρισμένες σέλφι στα κοινωνικά μέσα, το Zoom εμφανίζει μια μη επεξεργασμένη εικόνα του χρήστη σε κίνηση, μια αυτο-απεικόνιση που ελάχιστοι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να βλέπουν σε καθημερινή βάση» γράφουν οι συντάκτες. «Αυτό ενδέχεται να έχει δραματικές επιδράσεις στην δυσαρέσκεια του σώματος και την επιθυμία για κοσμητικές επεμβάσεις» συμπεραίνουν.
Ευρυγώνιες κάμερες
Γιατί όμως οι τηλεδιασκέψεις επηρεάζουν τόσο βαθιά το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας; Όπως επισημαίνει η δημοσίευση, μέχρι σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ήταν συνηθισμένοι να βλέπουν τον εαυτό τους να μιλά και να εκφράζει αισθήματα σε μια οθόνη, ούτε να συγκρίνει διαρκώς την ελκυστικότητα προσώπων που εμφανίζονται σε κουτιά το ένα δίπλα στο άλλο.
Επιπλέον, όμως, η ποιότητα της εικόνας που προσφέρουν οι διαδικτυακές κάμερες είναι συχνά χαμηλή και δημιουργεί ανακριβείς αναπαραστάσεις της πραγματικής εμφάνισης. Προηγούμενη μελέτη είχε δείξει, για παράδειγμα, ότι ένα πορτρέτο που λαμβάνεται από απόσταση 30 εκατοστών κάνει τη μύτη να δείχνει 30% μεγαλύτερη από ό,τι σε ένα πορτρέτο που τραβήχτηκε από απόσταση 1,5 μέτρου.
Οι περισσότερες διαδικτυακές κάμερες βασίζονται σε ευρυγώνιους φακούς και αναπόφευκτα δείχνουν το πρόσωπο πιο στρογγυλό, την απόσταση ανάμεσα στα μάτια μεγαλύτερη και τη μύτη πιο πλατιά, λένε οι ειδικοί.
«Είναι σημαντικό για τους ασθενείς να αντιληφθουν τους περιορισμούς των διαδικτυακών καμερών και να συνειδητοποιήσουν ότι οι εικόνα τους είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μια ελαττωματική αναπαράσταση της πραγματικότητας» αναφέρει η δημοσίευση.
Κύκλος ανάδρασης
Σε μια προσπάθεια να εξηγήσουν το φαινόμενο, οι τρεις γιατροί στρέφονται στην «υπόθεση της προσωπικής ανάδρασης», μια θεωρία της ψυχολογίας σύμφωνα με την οποία δεν είναι μόνο το συναίσθημα που καθορίζει τις εκφράσεις του προσώπου, αλλά και αντίστροφα οι προσωπικές εκφράζεις επιδρούν στο συναίσθημα.
«Σύμφωνα με τη θεωρία, η αντιμετώπιση των ρυτίδων που εκφράζουν λύπη ίσως περιορίζει την κατάθλιψη κάνοντας τον ασθενή να φαίνεται λιγότερο λυπημένους στους άλλους, κάτι που με τη σειρά του τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους» εξηγεί η δημοσίευση.
Με βάση αυτή τη λογική, κάποιοι χρήστες βλέπουν στον εαυτό τους ρυτίδες που τους κάνουν να φαίνονται θλιμμένοι, κάτι που τους οδηγεί τελικά στο να νιώθουν όντως θλιμμένοι.
«Η θεωρία παίρνει ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά το Zoom, καθώς ο ασθενής είναι ταυτόχρονα ο παρατηρητής» γράφουν οι τρεις χειρουργοί. «Μπορεί να αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως θλιμμένο λόγω των ρυτίδων που βλέπουν, κάτι που επηρεάζει αρνητικά τα αισθήματά τους και οδηγεί σε έναν επικίνδυνο κύκλο αυτομομφής» προειδοποιούν.
Ακολουθήστε μας στην σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλα τα νέα
